Wielki Czwartek

W tym dniu warto przypomnieć sobie słowa św. Jana Marii Vianney’a, który głosił, że: „Gdybyśmy nie mieli sakramentu Kapłaństwa, nie mielibyśmy Pana. Kto Go umieścił w tabernakulum? Kapłan. Kto przyjął naszą duszę u początku jej życia? Kapłan. Kto ją żywi, by dać jej siłę na wędrówkę? Kapłan. Kto ją przygotuje na spotkanie z Bogiem, obmywając ją po raz ostatni we krwi Jezusa Chrystusa? Kapłan, ciągle kapłan. A gdy dusza będzie umierała, kto ją ożywi, kto jej udzieli ciszy i pokoju? I tu kapłan. Nie można sobie przypomnieć ani jednego dobrodziejstwa Boga bez spotkania obok tego wspomnienia obrazu kapłana”.

W Wielki Czwartek gromadzimy się na tę jedyną liturgię w naszych kościołach, aby przeżyć ten obrzęd obmycia nóg, gdy wspominamy miłość Jezusa, który pochyla się aż do stóp człowieka, prosząc o przyjęcie dobrej nowiny. Eucharystia tego dnia skupia wszystkich wiernych, a po jej zakończeniu Jezus zostaje przeniesiony do ciemnicy. W ten sposób wspominamy jego modlitwę w Ogrójcu i aresztowanie oraz to oczekiwanie na wypełnienie się woli Ojca – jak podkreśla o. prof. Andrzej Derdziuk.