Książka „Etyka w szpitalu. Diakonia – medycyna – duszpasterstwo” (ks. dr hab. Tadeusz Reroń)

Publikacja niniejsza skupia się na etosie pracowników służby zdrowia w szpitalu. Najpierw omawia się tu podstawy antropologiczno-teologiczne służby człowiekowi choremu. Stąd też podkreśla się, że życie ludzkie jest bezcennym darem Bożym, następnie ukazuje wartość i nienaruszalność życia, z kolei  dowodzi się, że zdrowie jest planem życia. W tym rozdziale jest mowa także o doświadczeniu choroby, cierpienia i śmierci oraz o opiece zdrowotnej jako diakonii.

W rozdziale drugim jest mowa o tym, że praca pracowników medycznych w szpitalu jest służbą. Ukazane jest tu powołanie do służby życiu i zdrowiu, przedstawione prawo człowieka chorego do życia i jego ratowania, następnie zobowiązanie moralne do ingerencji terapeutycznych. Nie brak tu omówienia zagadnienia zagrożenia sumienia służby medycznej, etycznego wymiaru relacji lekarz-pacjent, zgody pacjenta na działania medyczne oraz potrzeby troski służby zdrowia o rodzinę pacjenta.

W rozdziale trzecim przedstawiona jest konieczność posługi duszpasterskiej w szpitalu. Ukazana jest rola kapelana jako sługi życia i miłości, zobowiązanie do duchowej i religijnej opieki nad chorymi, towarzyszenie w chorobie i procesie zdrowienia, posługę sakramentalną i poza sakramentalną wśród chorych. Mowa jest także o potrzebie ewangelizowania śmierci oraz współpracy kapelana ze służbą zdrowia.

W końcu przedstawione są  sugestie pedagogiczno-duszpasterskie. Najpierw jest mowa o obowiązku troski o zdrowie, konieczności humanizacji opieki zdrowotnej, a także o nieodzowności stałej formacji do służby chorym i cierpiącym. Zdaniem Autora istnieje aktualnie konieczność duszpasterstwa służby zdrowia. Mowa jest także o potrzebie wsparcia rodziny przez służbę zdrowia w czasie żałoby po śmierci pacjenta.